Son Mükemmel Yıllar: 90’lar
Bir geçiş ve son güzel yılların topluluğu olan doksanlar, hatırlayanlar için en güzel anıların biriktirildiği zaman dilimidir. Öyle ise şimdi o güzel yıllardan aklımızda kalanları hatırlayalım.
Doksanlarda doğmuş, doksanları en güzel haliyle yaşayan biri olarak, oldukça mutlu bir çocukluk yaşadığımı belirtmek istiyorum. Peki, “şimdiki zamandan veya yaşanacak zamanlardan ne farkı var?” diye soracak olursanız size o zamanları anlatmak istiyorum. Farkın ne olduğuna siz karar verin.
- Çocuk olduğum için inanılmaz bir oyum grubumuz vardı. Öyle iki – üç kişi değil, toplanınca 10’un üzerinde kişi olurduk.
- Oyun oynayan arkadaşlarımız gece dahi olsa oyunlarına devam ederlerdi. (Şimdi güven ortamı olmadığı için belli bir saatten sonra çocuklarınızı sokakta tutmanız sıkıntı yaratabilir.)
- Cep telefonu, tablet, bilgisayar vs. olmadığı için çocuklar enerjilerini dışarıya harcar, öğrenir, uygular, düşer ve kalkarlardı. (Şimdi çocuklar sanal oyunlar yüzünden evlerine tıkalı kalarak obez oluyor.)
- İlkbahar aylarında piknik yapmaya çıkardık. Çocuklar ve büyükler oyunlar oynar ve coşkuyla eğlenirdik.
- Bisikletlere binerek toplu halde dolaşmaya çıkardık.
- Arkadaşlarımızı eve çağırır yada onlara misafir olur, oyunlar oynardık.
- Yuvarlak ve ince haldeki oyun tasoları biriktirir, diğer çocuklar ile müsabakalar düzenlerdik. Aynı şeyleri futbolcu kartları çıktığı zaman da yapardık.
- Televizyonda Pokemon, Casper, Tom ve Jerry gibi çizgi dizilerini seyrederdik.
Bunlar benim sizlere anlattığım en ufak anılarım. Kim bilir sizler ne kadar güzel şeyler yaşadınız.
2000 yılından önce insanların birbirine karşı güven duygusu vardı. Herhangi bir yol olayında levyeler çekilip silahlar ateşlenmezdi, çokça saygı vardı. Bunun gibi gösterilecek onca örnek var. Bu yüzden 90’lar son güzel anlardı.