OYSA…

Sensizlik sarmıştı, dört bir yanımı.
Sessizlik dolmuştu her bir köşeme,
Anılar biriktirmişti yüreğim yüreğine.

Yaşanacak sevdamız vardı oysaki.
Evet diyeceğimiz yarınımız vardı.
Aynı yorganın altında ısınacağımız kışımız vardı oysa.

Hani aynı güneşe uyanacak sabahlarımız,
Aynı gecenin altına oturacak yıllarımız vardı?
Hani aynı yastığa baş koyacağımız gecelerimiz sevgili?

Bütün bunlara koca bir ‘Of’ diyor kalbim.
Söz geçiremiyorum göğsümün altındaki yüreğime;
Özlüyorum işte seni kadın! Dayanamıyorum sensizliğe

Hayaller kurmuştum bize,
Umutlar beslemiştim olacak sanıp olmayan aşkıma.
Oysa ben seninle olacak her şeye hazırdım.

Kalabalığın içindeki yalnızlıktı sana olan aşkım.
Kimsesizliğin içindeki beraberlikti yolumuz.
Ve ne diyorum biliyor musun kadın,
Umarım terçih ettiğin vazgeçtiğine değmiştir…